حریر موهایت را بر زخم هایم بکِش

کِ فراموش کنم آزارشان را

و آرام گیرم

آرامشی از جنس آغوش مادر برای نوزاد

نسیم رقص گیسوانت

سرکش ترین امواج دریا را رام میکند

اما

دریای دل مرا چنان بِ تلاطم می اندازد

کِ عنان احساس را از کَفَم می رُباید

وغرق تمنا میشوم

شاید این است « آئین دلدادگی »

باید فراموشت کنم .... چندیست تمرین می کنم

من می پذیرم رفته ای  و بر نمی گردی همین !

خود را برای درک این ، صد بار تحسین می کنم ....

کم کم ز یادم می روی .... این روزگار و رسم اوست ! ......

این جمله را با تلخی اش ،..... صد بار تضمین میکنم.

کـاش مـی فـهـمیـدی ….
قـهـر میـکنم
تـا دسـتـم را مـحـکمتر بگیـری
و بـلـنـدتـر بـگـویی: بـمان…
نـه ایـنـکـه شـانـه بـالا بـیـنـدازی ؛
و آرام بـگویـى:
هـر طور راحـتـى … !